Twee Banen, één waar je passie ligt en één voor het geld?

Carla Dekker is de schilder van een aantal schilderijen die in mijn huis hangen, ik vind dat ze een frisse verhalende stijl van schilderen heeft. Ze is kunstenaar en gezinsbegeleider. Ik vraag mij af hoe dat is. Is het een trend, het hebben van 2 banen, 1 waar je passie ligt en 1 waardoor je financieel onafhankelijk bent? Of is het een bewuste keuze? Kan je op deze manier ook groeien in je werk of doe je beide half?
Carla ontvangt mij in haar gezellige huis in Utrecht. Ze vertelt over de projecten waar ze mee bezig is en ik zie om mij heen allemaal creaties. Er staan overal rijtjes schilderijen, Carla heeft atelier aan huis. Ook hangen er lapjes, ze maakt ook kleding en tassen, dit is het huis van een kunstenaar!

Ze is een speels meisje!

Ik vraag Carla hoe ze is geworden wat ze nu is. “Ik ben een kind van mijn tijd, er werd mij niet gevraagd wat ik wilde worden,  er was niet zoveel aandacht voor beroepskeuze. De opvoedingsstijl bij mij thuis kenmerkte zich door een tegeltje in het toilet  waarop stond opvoeden is als het maken van een schilderij, als je er teveel aan doet verpest je het”.  Na de HAVO wordt het de opleiding K en O/NXX, (lijkt op de huidige HBO-SPW). Haar ouders vinden dat een goede keuze, want Carla is een “speels meisje”, speels staat in die betekenis tegenover intellectueel en het wordt daarom een HBO en (bijvoorbeeld) geen studie Rechten. Ik zie in ons gesprek vooral een creatieve en eigenzinnige vrouw.

Trots op wiskundeproef.

Na deze HBO-opleiding gaat Carla Pedagogiek studeren en moet een Wiskundetoets doen, na 2 dagen zelfstudie slaagt ze hiervoor. Het speelse meisje is ook slim,  ze is er trots op! Ze behaalt haar kandidaatsexamen Pedagogiek en kiest dan voor jeugdtheater. Het past bij haar, ze is 10 jaar fulltime actrice. “Mijn drijfveren zijn steeds persoonlijk geweest, niet zo zeer economisch”.

No-nonsense Rotterdam

“Ik ben altijd ergens mee bezig, ik heb altijd iets onder handen!” Dat is de Rotterdamse mentaliteit van Carla, bezig zijn in de actie.  Na de periode als actrice stapt ze in een parttime baan als gezinsbegeleider. Ze heeft nog wat tijd over en gaat aan de slag met schilderen onder begeleiding van een bevriend kunstenaar. Al snel wil ze dit op een professioneel niveau tillen en gaat de kunstacademie doen. Carla wil haar parttime inkomen aanvullen met schilderen. Het heeft niet helemaal zo uitgepakt zegt ze realistisch, maar zonder spijt.
“Teveel psychologiseren daar hou ik niet van, niet het verdriet centraal maar schouders eronder, op zoek naar eigen oplossingen”.

Van 30 tot 60 is net zo lang als van 60 tot 90

Carla gaat over een paar jaar met pensioen als gezinsbegeleider en dan heeft ze nog alle tijd om te schilderen, ze gaat ervan uit dat ze 90 gaat worden. “Als je ziet wat je in je leven doet tussen je dertigste en je zestigste dat is zoveel, ik ga ervan uit dat ik nog veel tijd heb, om mijzelf als schilder te ontwikkelen en mensen te ontmoeten.” Ik word vrolijk van dit perspectief en wens Carla nog een lange creatieve carrière toe.

Heb ik antwoord op mijn vragen? Wat ik zie bij Carla is dat het hebben van 2 banen voor haar geen bewuste keuze is.  Ze leert van studies met kleur, onderwerp en vormkeuze in haar schilderijen. Ze ziet wat werkt voor haar klanten met de juiste woorden en acties in haar werk als gezinsbegeleider. Ze levert geen half werk, wel veel werk!